ვერდასათმობი ცისა და მიწისა

კვლავ   ჩემს   ბილიკს   მივდევ  და
ჩემს   წყალ-ჭანჭრობს   მივტოპავ ...
ეშველება   ყველაფერს,
ღმერთმა   თუ  ქნა   მშვიდობა ...

ღმერთმა   თუ  ქნა   შენდობა,
დანდობა   და   მინდობა,

მოვესწრებით   მირიად
ვარდობას   და   შინდობას ...

თუ   ეშმამ   და   მოშურნემ
სულიც   არ   დაგვითოფა ...
თუ   კაცობად   არ  ითქვა
ლაჩრობა   და  ფლიდობა ...
თუ   წყალს  არ  გავატანეთ
ჩვენი   ავლადიდება ...

დღემდე   ვერდასათმობი
ან   ხვალ   ვით   დაითმობა
 -  ამ  ღვთისწილხვედრ   მიწაზე
 ჯიშის   ჩვენის   მკვიდრობა,

სადაც   ვაზის   სურნელით 
სული   ოდით   ითრობა !..

თუ   ღმერთი   არ  გაწყრა  და
მთლად   არ   დაგვემშვიდობა,
ჩვენს   წყლულთ   კვლავ   ის  უწამლებს
-   მირონით   და  მზით   მობანს ...

მივნდობილვარ   ღვთის   ტაძარს,
ვით   მხსნელ   ნოეს  კიდობანს ...
-   ამ   ცასა   და  ამ  მიწას,
ღმერთო,   მოეც   მშვიდობა !!!