თუკი ჯერ კიდევ არ არის გვიან,
მეც არც დღეიდან არ დავიშურებ
სიცოცხლეს - ჟამს რომ ისედაც მიაქვს
არც ფიქრს - შენს ფრთებქვეშ მოშარიშურეს...
არც სისხლს - ვიდრემდის სულ არ დამშრალა
და ჯერაც მითბობს ძარღვებს ნაზამთრალს...
არც სულს - ვიდრემდის ხორცის სანგარი
ვერც დათმო და ვერც გულთან დაზავდა...
ქარცოფებმა კი მძარცვონ როდემდის,
რომ მტრობენ ხეთაც ფურცელგაცვენილთ
და ვეღარ გაძღნენ მათი გოდებით?!.
ბაც-ნაცრისფერ ცის სივრცეს გავცქერი
და ვით ფოთოლი უკანასკნელი
ჩემს უკანასკნელ ქარს ველოდები...
No comments:
Post a Comment